W biegu

W ciągłym biegu.

Tak w największym skrócie wygląda nasze życie.

Nie narzekam, ja to lubię.

Taka jestem.

Powsinoga.

Wiele planów, marzeń - wszystko i tak wpada pod dyktat naszej uroczej Dwójki.

Dzieci mają swój tajming.

Nic na siłę.

I tak weekend. Warszawa. Moje zawsze niespełnione marzenie.

Mnóstwo planów.

 Postać choć chwilę pod Stadionem gdy śpiewają Kings of Lion,

pójść na Targ śniadaniowy, przebiec ulubione stoiska na Targach Mom&Baby, 

napić się kawy na Saskiej Kępie,

odwiedzić Polski Ciuch, 

pospacerować po Polach Mokotowskich.

Dupa.

Bywa.

Jest za to rodzinnie, swojsko, miło.

Jest Siostra i Jej Mąż, miłe śniadanie, 

widok moich Dzieci w innych, także kochających ramionach.

Jest Przyjaciółka i Bern i Kredkafe.

Jest bieg za Leonem w Parku Ujazdowskim.

Jest Stary Mokotów i spacer.

Jest Jeff's i świetne jedzenie.

W drodze powrotnej odwracam głowę.

Dwa foteliki obok siebie.

Leon jedną rączką w dziurę, którą zrobił sobie w portkach wsmarowuje banana

drugą rączką trzyma Zofię za rączkę, śmieje się i mówi: Nionia, Nionia.

I tak: nic innego może teraz nie istnieć.

Proste.